سند ملی سواد آمریکا در سال 1991 ، سواد را به این صورت تعریف می‌کند : " مهارت افراد در خوانش، نگارش و گویش به زبان انگلیسی و هم‌چنین توانمندی محاسبه و حل مساله‌ها در حد تبحر لازم برای پیش‌برد کارها و حضور در جامعه و در نهایت رسیدن به اهداف و نیز افزایش سطح معلومات. "
اما امروزه، مفهوم سواد و سواد دار بودن تنها در توانایی خوانش صفحه‌های کاغذ نیست، بلکه فراتر از آن، خوانش صفحه‌های کامپیوتر و دیگر ابزارها را نیز در برمی‌گیرد. سواد عصر جدید شامل سواد رسانه‌ای ،سواد فناوری ، سواد اطلاعاتی و سوادهای مهم دیگری نیز می‌شود.
تاثیر اینترنت و دیگر اشکال "فناوری اطلاعات و ارتباطات " از قبیل واژه‌پردازها، ویرایشگرهای شبکه، نرم‌افزارهای ارایة مقاله و سخنرانی - مانند پاورپوینت- و پست الکترونیک به‌گونه‌ای است که ماهیت سواد، دائماً نیاز به تعریف مجدد دارد.
در جهان امروز, دانش‌آموزی کاملاً با سواد محسوب می‌شود که سواد نوین عصر اطلاعات را به خوبی بداند. به همین خاطر آموزگاران باید با وارد کردن این فناوری‌ها در برنامه‌های آموزشی دانش آموزان، آنها را برای آینده و سوادی که باید در آینده داشته باشند، آماده نمایند.
انجمن مطالعات بین المللی بر این باور است که در راستای حمایت از گسترش سوادهای جدیدی که در آینده مورد نیاز دانش‌آموزان خواهد بود، کارهای زیادی می‌توان انجام داد. از این رو, این انجمن در سال 2002 حقوقی را به شرح زیر برای دانش‌آموزان قائل شد:
• داشتن آموزگارانی که در استفاده از سوادهای جدید، دارای مهارت و کارایی لازم باشند.
• برنامه‌های آموزشی که برای آنان تدوین می‌شود، متضمن سوادهای جدید باشد .
• دانش آموزان باید طوری آموزش ببینند که این سوادها در نهایت، آنها را ارتقا دهند.
• داشتن فرصت تمرین برآورد و ارزیابی که خوانش و نگارش الکترونیکی را نیز در برمی‌گیرد.
• فرصت یادگیریِ کاربرد بی‌خطر و مفیدِ فناوری اطلاعات و ارتباطات.
• امکان دسترسیِ برابر و بدون تبعیض همگان به فناوری اطلاعات و ارتباطات.
منبع : مقاله " در عصر اطلاعات به چه کسی با سواد می‌گویند؟" نویسنده: مهندس سهیل ملکی فراهانی -برگرفته از سایت اندیشکده صنعت و فناوری
